Rezonatory kwarcowe mogą stabilizować drgania w układach elektronicznych z dostatecznie dużą precyzją, dzięki czemu znajdują zastosowanie w radiotechnice, technice cyfrowej jako lokalne wzorce częstotliwości i czasu. Każdy rezonator obok częstotliwości podstawowej (tzw.
owertony ? zwykle nieparzyste wielokrotności modu podstawowego) oraz pasożytniczymi. Na schemacie: W zakresie drgań podstawowych płytka może drgać w rezonansie szeregowym bądź równoległym. Rezonanse te są położone blisko siebie na osi częstotliwości, przy czym rezonans szeregowy zachodzi dla częstotliwości Rezonatory kwarcowe znalazły zastosowanie nie tylko w układach oscylatorów elektronicznych, lecz także jako elementy składowe filtrów wąskopasmowych oraz jako baza do konstrukcji tzw.
mikrowag kwarcowych (QCM ? ang.
quartz crystal microbalance ? ew. QMB) czyli czujników stężeń substancji zawartych w gazach i cieczach.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rezonator_kwarcowyJednym z tematów dyskusji filozofów i naukowców był m.in.
spór o absolutny bądź względny charakter czasu. Jak pisał Heidegger w swoim Sein und Zeit, czas nie "jest" obecny ani w podmiocie, ani też w przedmiocie; nie jest wewnątrz bytu, ani na jego zewnątrz i "jest" on "wcześniej" od wszelkiej subiektywności oraz obiektywności, ponieważ stanowi warunek możliwości nawet dla owego "wcześniej".
W roku 1510, niemiecki ślusarz Peter Henlein, skonstruował pierwszy przenośny zegarek, stosując przy jego mechanizmie małą sprężynę do napędu.
Do wolnego miasta jakim była Genewa, wiódł szlak dla ludzi którzy z Francji i Niemiec szukali azylu przed prześladowaniami religijnymi.
W 1686 r.
w Genewie pracowało niespełna 700 zegarmistrzów, a w końcu XVIII w. dziedzina ta dawała już utrzymanie 6 tys. ludzi.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zegar.